OPIS   PRZEDMIOTOWY
(wybrane zagadnienia)

1.      OPIS PRZEDMIOTOWY tworzą hasła, których ilość uzależniona głównie od liczby uwzględnionych przedmiotów dzieła. Waha się zwykle od 1 do kilku (maksymalnie 5 – 6). Po przekroczeniu tej liczby należy rozważyć zastosowanie tematu uogólniającego dla całości lub wybranej grupy przedmiotów.

 

2.      FUNKCJA OPISU :

Ø     adnotacja dokumentu             (w tej funkcji kolejność elementów hasła nie odgrywa większej roli; poszczególne słowa kluczowe informują o zawartości dzieła, choć go nie precyzują)

Ø     element systemu JHP             (w tej funkcji opis funkcjonuje wśród innych opisów; ma wśród nich jednoznaczne określoną pozycję [miejsce w zbiorze]; istotnego znaczenie nabiera tu określona kolejność składników hasła, gdyż jhp BN ma gramatykę pozycyjną)

 

3.      SYNONIMIA.

Konstruując hasła narażamy się na synonimię :

Ø      synonimię leksykalną (np. Myślistwo = Łowiectwo)

Ø      synonimię składniową (np. Polska – handel = Handel – Polska)

M   Problemy te rozwiązujemy korzystając konsekwentnie ze Słownika JHP i sięgając do Instrukcji... J. Sadowskiej; nadto kontrolując bieżące rozwiązania np. w „Przewodniku Bibliograficznym”.

 

4.      OPIS WIELOKROTNY

Konieczność sporządzenia opisu wielokrotnego wynika w zasadnie z analizy dokumentu (zob. przypadki niżej); bywają jednak liczne odstępstwa. Najczęstsze przypadki, kiedy musimy stworzyć opis wielokrotny:

 

Ø    Istnieje KILKA PRZEDMIOTÓW GŁÓWNYCH  (np. Przewodnik po Grecji i Turcji):

1. Grecja – przewodnik  2. Turcja – przewodnik

 

Ø      Istnieją ISTOTNE PRZEDMIOTY POBOCZNE (np. w książce R. Gervazo : Borgiowie prócz tytułowego rodu omówione zostało wyczerpująco życie  Aleksandra VII):

1. Borgiowie  2. Aleksander VII, papież

 

Ø    Istnieje JEDEN PRZEDMIOT UJĘTY Z WIELU PERSPEKTYW (dziedzin) np. książka o szczęściu rozpatrująca przedmiot wielostronnie (policzalna ilość ujęć):

1. Szczęście – psychologia  2. Szczęście – etyka  3. Szczęście – teologia  ...

 lub  1.Śląsk – historia   2. Śląsk – etnografia  3. Śląsk – budownictwo

 

Ø      Istnieje jeden przedmiot OMÓWIONY POD SZCZEGÓLNYM KĄTEM, DLA KTÓREGO W SŁOWNIKU BRAK OKREŚLNIKA, np.  książka na temat instynktu u zwierząt drapieżnych (brak określnika „instynkt” lecz istnieje temat „Instynkt”) postąpimy następująco :

  1. Zwierzęta drapieżne – psychologia  2 . Instynkt 

[brakujący określnik uogólniamy: „instynkt” = „psychologia” oraz dodajemy temat w brzmieniu brakującego określnika  „Instynkt”]

 

Ø      Istnieje jeden PRZEDMIOT (temat) JEDNOSTKOWY MAŁO ZNANY I NIESAMODZIELNY,  np. opracowanie dzieła literackiego, które zawsze kojarzone jest z jego autorem . Postępujemy wówczas  następująco : przedmiot ów traktujemy jako określnik do tematu przynależnego oraz tworzymy dodatkowo  temat klasowy będący jego uogólnieniem . Przykładowo opracowanie „Kordiana” J. Słowackiego tematujemy następująco:

 1. Słowacki Juliusz – „Kordian”  2. Dramat polski – historia – 19 w.